Μπες.Διάβασε.Μίλα.

Πέρασε που λες η εξεταστική. Και τώρα που πλέον τελείωσε είμαι έτοιμος να σε ξαναπρήξω με τις σκέψεις μου. Σ' αυτό το υπέροχο καταφύγιο που αποφάσισα να φτιάξω το καλοκαίρι, το οποίο το έφτιαξα για να μάθω αφενός από σένα, να εκφραστώ αφετέρου χωρίς κανέναν ενδοιασμό. Αυτό το «χωρίς κανέναν ενδοιασμό» με εγκατέλειψε από πολύ νωρίς, όταν ένιωσα την ανάγκη να πάρω θέση για θέματα ψιλο- επίκαιρα, ψιλο- καυτά. Όμως, σου υπόσχομαι, σήμερα κανέναν ενδοιασμό δεν έχω. Γιατί αυτό που γράφω δεν είναι καθόλου επίκαιρο. Για σένα τουλάχιστον. Γιατί για μένα είναι. Διαχρονικά επίκαιρο θα το χαρακτήριζα. Όμως, τώρα, μάλλον τελείωσε, οπότε θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σου κάποιες σκέψεις, οι οποίες κατάλαβα ότι πρέπει να οριοθετούν τις σχέσεις μου απέναντι στους ανθρώπους. Δεν ξέρω αν θα ταυτιστείς. Ελπίζω να το κάνεις. Γιατί τώρα που το σκέφτομαι, αν είχα σκεφτεί από πιο πριν αυτά τα πράγματα τίποτα δε θα είχε συμβεί. Το άρθρο αυτό λοιπόν είναι κυρίως για μένα και, δευτερευόντως, για σένα που ίσως